Het gevoel na de oefenwandeling

Ik ben ontzettend blij dat ik even gegaan ben. De wandeling heeft allereerst veel mooie nieuwe inzichten met zich meegebracht. Omdat ik het nu zelf heb ervaren, merkte ik gelijk dat ik bepaalde dingen anders wilde. Dat een leuke oefening op papier toch om aanpassingen vraagt om dit nog afgestemder bij de mooie locatie te krijgen. Zo had ik regelmatig de gedachten: ‘’dit wil ik net anders, ik wil dat nog even bij poetsen, dit langer, dat korter. Daarnaast stroomde de creativiteit en kreeg ik mooie nieuwe ideeën. Bovenop dit alles bracht het mij vooral een bak vertrouwen. Je gaat een situatie aan en daarmee test je je overtuigingen of beperkende gedachten. Om in dit geval tot de conclusie te komen dat deze nergens voor nodig waren.

Ik ben zo blij met deze oefenwandeling. Dit is die bevestiging dat het wel goed gaat komen met de eerste Expeditie Erik. Sterker nog, ik heb er nu vooral onwijs veel zin in! Dit geeft vertrouwen en voelt ontzettend goed. Wat ik daarnaast merk is dat ik al zo vaak kleine stappen heb gezet, dat het ook steeds gemakkelijker gaat. Dat je de stappen ook steeds sneller achter elkaar durft aan te gaan. Voor je het weet ga je met kleine stapjes toch grote afstanden afleggen.

Nu terugkijkend op de wandeling, voel ik in mijn lijf weer een flinke ontspanning. Daarin merk ik ook op dat deze stap best veel fysieke spanning gegeven heeft. Een deel was ik mij bewust van, maar door deze ontspanning voel ik dat er nog meer spanning zat dan ik dacht. De zenuwen zorgden er onder andere voor dat ik best heb gezweet, waardoor ik nu gewoon mijn eigen angstzweet ruik. En dat terwijl het gewoon een oefenronde was, gewoon alleen een rondje wandelen.

Kun je nagaan hoe dat gekke hoofd van ons, onszelf helemaal gek kan maken. Zaken enorm kan opblazen of met gedachten kan komen die helemaal niet waar zijn. Ook dat is oké. Zolang je er maar bewust(er) van wordt en het niet je leven laat sturen. En dat is precies waar Expeditie Erik over gaat.